Soms kan iets ontzettend hard bij je binnen komen.....zoals die afbeelding van een setje "Duitse postzegels in België" die slaat in als een bom....opeens raakt alle leed van de Eerste Groote Oorlog je ziel, beneemt je alle adem. Zoveel verdriet: Al die arme gewone Belgische mensen, uit huis en haard verjaagd, de angst, het gemis, het gezoek. Alles kwijt te zijn van de ene minuut op de andere....een leed zo onvoorstelbaar groot....en al die anderen, wereldwijd, allen die dat noodlot dagelijks weer treft.....honderd jaar later en nog altijd geen vrede......arme wereld.
Ook het gouden echtpaar Johannes Cort en Isabella Armirotto (Isabella Armirotto* 1847 dochter van Cornelius Franciscus Armirotto en Isabella Schijn gehuwd op 15 december 1864 met Joannes Baptista De Cort * 1846 )vinden onderdak in het St. Jeroensgesticht in Noordwijk: Oorlog met een gouden randje; het blijft een treurig feest.
De zuidelijke provincies werden overstroomd met vluchtelingen.......onvoorstelbare aantallen, tienduizenden per dag. Een artikel uit de Hollandsche Revue van 1917 geeft hier cijfers van . Over de vluchtelingen in Noordwijk is in 1993 een publicatie verschenen van P. Haasbroek, maar daar moet Noordwijkse Huizen nog naar zoeken.
