vrijdag 31 augustus 2012

Edward Henry Gordon Craig in Noordwijk

Edward Henry Gordon Craig (16 January 1872 – 29 July 1966) en Isodora Duncan
Edward Henry Gordon Craig verblijft in Noordwijk in "Villa Marie" bij Isodora Duncan die haar Berlijnse Dansschool in het Grünewald heeft verlaten om hier de geboorte van haar kind af te wachten. U bent er in dit BLOG regelmatig mee lastig gevallen! U weet er alles al van -vergeten?- gewoon naar GOOGLE gaan, intikken Noordwijkse Huizen Isadora Duncan en u krijgt ze allemaal! Het door haarzelf opgetekende levensverhaal leest u terug in deze Feuilletons.

Gordon Craig,  de in "onegt" geboren zoon van de actrice Ellen Terry,

 begint zijn carrière als toneelspeler maar maakt naam als ontwerper van hét toneeldecor. Waarbij hij streeft naar de stilering van het toneelbeeld door middel van de gebruikmaking van licht in  plaats het geschilderde decor. De publikatie van zijn boek The Art of the Theatre in 1905 maakt dat hij grote bekendheid krijgt in heel Europa waarna hij zich vanuit engeland in Berlijn vestigt: in de commune Grünewald.

Woonde Theodor Wolff ook al niet in het Grünewald in Berlijn en wie is wel die bevriende roddelende journalist van het "Berliner Tageblatt"? Zou zo maar kunnen!

donderdag 30 augustus 2012

Max Liebermann in Noordwijk

Max Liebermann viert zijn 60ste verjaardag  in Noordwijk .Het is een drukte van belang!
Misschien dat er wat later op de avond  nog een bescheiden feestje werd gevierd in het clubgebouw van de tennisvereniging. Wie zal het zeggen? 


Voor zijn zeventigste verjaardag brengt de bevriende Cassirer een boek uit van Julius Elias met de titel "Max Liebermann zu Hause" Reden om aan te nemen dat dit keer de plaats van viering niet in Noordwijk was.
Tot Slot met 80 jaar besteedt hij zijn werk uit: hier een tekening van Egon Maria Aders.

woensdag 29 augustus 2012

Theodor Wolff in Noordwijk




Theodor Wolff by Max Liebermann

Theodor Wolff, journalist van het "Berliner Tageblatt" is één van de graag geziene gasten in de Villa van het echtpaar Cassirer-Durieux aan de Noord-boulevard te Noordwijk aan Zee daar ontmoet hij ook Max Liebermann.Deze schets is van zijn hand. Wolff moet Duitsland uit. om voor de hand liggende redenen. "De confiscatie van de geheele woninginrichting"  is daarvan het gevolg: "wraak tegen fatsoenlijkheid."

dinsdag 28 augustus 2012

Paul Cassirer in Noordwijk

 Paul Cassirer (21 february 1871, Görlitz - 7 January 1926, Berlin)

Op 7 januari 1926 heeft Paul Cassirer een afspraak met zijn vrouw, de actrice Tilla Durieux (Ottilie Godefroy,1880 – 1971) bij hun Berlijnse advocaat om de echtscheidingsdocumenten te ondertekenen. Plotseling staat hij op, verontschuldigt zich en gaat naar de aangrenzende kamer. Een schot klinkt. Cassirer lig in een plas bloed. "Nu blijft je altijd bij me", fluistert hij tegen zijn vrouw die naast hem is neergeknield. Een paar uur later bezwijkt hij aan zijn verwondingen. Een noodlottig einde aan een huwelijk dat 16 jaar stand heeft gehouden.

 Tilla Durieux bij de begrafenis van haar man Paul Cassirer
Een drama groot als de dood van Vincent van Gogh wiens brieven in een vertaling van de eveneens in Noordwijk woonachtige Duitse kunstschilder Leo Klein Diephold door Cassirer zijn uitgegeven. Er is nog zoveel te vertellen over die kleine Culturele Commune aan de Noord-Boulevard. Wat denkt u van Max Liebermann.



Die Beisetzung des durch Selbstmord geendeten Kunstmäzen, Paul Cassirer, fand unter kolossaler Beteiligung aus dem Künstlerkreise in Berlin statt. Der Präsident der Akademie der Künste, Professor Max Liebermann [x] nach der Trauerfeier.



maandag 27 augustus 2012

Tilla Durieux in Noordwijk

In gesprek met Tilla Durieux, gehuwd met de bekende kunsthandelaar Paul Cassirer, zij verblijft regelmatig in Noordwijk.
"Een houten poortje in een hooge, dichte haag.... een diepe tuin met oude boomen, een verweerde duiventil en dartele jonge honden.... een laag, breed huis aan het Spaarne, dat uitziet op golvende korenvelden en statige boomen.... Dit alles is voor Durieux het groene eiland, dat in de branding van de groote stad haar rust belooft.. Men heeft beweerd en een glimlach speelt om den vollen mond , "dat ik al meer dan twintig jaar in Holland mijn vacantie doorbreng; dat ik in 1903 of daaromtrent Noordwijk zou hebben ontdekt. Das stimmt nicht ganz. In 1903 zat ik nog op de schoolbanken. En wat de eer van de ontdekking betreft, die komt mijn man toe In 1905 streek hij, vermoeid en overwerkt, in Scheveningen neer. Hij vond het er druk, te druk. Toen, op een strandwandeling met Liebermann, belandde hij in Noordwijk dat nog een visschersdorpje was in den allerbesten zin. Twee jaar later had hij er een eigen huis en weer twee jaar later, in 1907, trok ik met hem erheen. Sindsdien kwamen wij er elken zomer, totdat de oorlog aan die reis een einde maakte. Wij konden Holland niet bereiken, de tijden waren onzeker, de blanke villa op den duintop werd verkocht.
Toen ik later weer in Noordwijk kwam, heb ik bij het zien van ons lieve,oude huis tranen met tuiten gehuild. En heel duidelijk wist ik van dat oogenblik af als mijn liefste wensch: het bezit van een groot, wit huis met groene luiken. Twee jaar geleden werd Tilia Durieux' wensch vervuld. Ergens, achter den Haarlemmer Hout, waar nog wat oude, rustige buitenplaatsen verspreid liggen, heeft zij haar -witte huis gevonden.... En kostelijke schatten bergt het nu. Schatten aan schilderstukken, aan boeken, aan beeldhouwwerk. Daar hangen aan de muren, meesterwerken van Liebermann en Monet, van Corot en Van Gogh, van Cézanne, Courbet, Manet en andere beroemde schilders uit vroeger en later tijd. Wie beter dan Paul Cassirer, kunstkenner bij uitnemendheid, kon beter de smaak van zijn echtgenoote leiden, toen bleek dat meer en meer haar voorkeur uitging naar de schilderkunst ? "

Van al haar prestaties maakt deze film van Fritz Lang een heel mooi bruggetje  naar de "spectaculaire" Nationale Ontvangst van André Kuipers op 30 augustus tussen 14.00 en 17.30 op de Koningin Wilhelmina Boulevard in Noordwijk.

zondag 26 augustus 2012

Maximilian Harden in Noordwijk

Vandaag smaakt u het genoegen in de ogen te kijken van de publicist Maximilian Harden. Geboren als Felix Ernst Witkowsky te Berlijn op 20 oktober 1861. Een klein tenger mannetje,  drukbezet, pendelt tussen zijn villa'tje in het Berlijnse Grünewald en zijn zomerresidentie te Noordwijk aan Zee. Vermaakt zich daar met zijn clubje gelijkgestemden: Max Liebermann. Paul Cassirer, Mevrouw Durieux-Cassirer, Theodor Wolf.
Hij schrijft er voor zijn tijdschrift "Die Zukunft" en  geeft overal lezingen over het "Europa von Heute und Morgen". Maar maakt zich minder vrienden dan vijanden.

Hij overleeft een aantal aanslagen op zijn leven maar op 30 oktober 1927 schrijft de dood zijn laatste regel. Een boeiende persoonlijkheid. U moet echt nog veel meer over hem gaan vinden!

Die Zukunft,  Maximilian Harden

vrijdag 24 augustus 2012

Resultaat van Ondernemingsgeest

Resultaat van ondenemingsgeest: het "Huis ter Duin". Morgen gaat uw Huizen weer over op een ander onderwerp. Vandaag nog even de ondernemingszin van de oude heer Tappenbeck. Villabouw, bloembollencultuur en handel in burgerjuffrouwen, maar dat zal wel juist heel menslievend bedoeld zijn geweest.



donderdag 23 augustus 2012

Herdenkingspenning Huis ter Duin

Kurhaus Huis ter Duin, Noordwijk aan Zee 1887
Wie o Wie weet waar deze fraaie herdenkingspenning is? Goed bewaard waarschijnlijk...maar waar? Zoekt u mee!

Heinrich Tappenbeck in Huis ter Duin

Heinrich Tappenbeck
20-02-1834  Friesoythe, Dld. / 01-09-1904 Wiesbaden, Dld.
Dat is 'm nou: onze Heinrich! Arm en berooid uit Duitsland naar Holland gekomen. Voet aan grond gezet aan de Binnenkant 40 in Amsterdam, even van een uitje in Wijk aan Zee genoten, maar toen óp naar Noordwijk om aldaar de badplaats van de prille ondergang te redden. Met zijn gezin vestigde hij zich daar op 23 maart 1887. Zo is het gegaan, glossy-boekenschrijvers! Het is maar dat u het weet! Blijf lezen, er volgt nog veel meer over de periode Tappenbeck en Huis ter Duin!


woensdag 22 augustus 2012

Huis ter Duin en de Rashoenderfokkerij

Dat Koerhuis van de vorige aflevering  blijkt een stevige brug te bouwen naar de ontstaansgeschiedenis van ons Noordwijkse Badhotel. Om maar eens bij het begin te beginnen; we reizen af naar Wijk aan Zee en gaan daar genieten van een stoer stukje particuliere ondernemingsgeest! " De rashoenderfokkerij en konijnenteelt, waarvoor door den heer Willy Tappenbeck een uitgestrekt terrein is ingericht, strekt daarvoor ten bewijze, evenals de aanbouw van villa's en meer bescheiden woningen, welke de zuidzijde van het dorp tot een meer voornaam kwartier zullen stempelen. Aan liefhebberij ontbreekt het blijkbaar niet; want een perceel grond van duizend vierk. meter, dat anderhalf jaar geleden voor nog geen tweehonderd gulden werd verkocht, bracht dezer dagen in openbare veiling drieën-twintig honderd op. De hoofdzaak intussen is, dat de pogingen, om een nieuw Noordzeebad te stichten, aanvankelijk naar wens slagen. Ons land begint zodoende langzamerhand ook voordeel te plukken van de dichte vluchten trekvogels, die tot dusver bij voorkeur elders neerstreken, en de landgenoot, die ontspanning van den arbeid of herstel van krachten zoekt, behoeft zijn blik niet over de grenzen te richten."  uit  Algemeen Handelsblad, 15-04-1882.
Het zat er aan te komen: groot terrein, nieuwe weg. Beter voor die kippen en konijnen. De nieuwe weg is feestelijk geopend, een gevalletje van illegaal verleggen van het voetpad wordt door de rechter met de mantel der liefde bedekt,  een badhotelletje wordt aanbesteed en dan:  een stralende toekomst gloort aan de horizon, maar dan, plotseling,  hup langs het strand verdwijnt H. Tappenbeck naar Noordwijk alsof hij het hazenpad heeft gekozen - waar net op dat moment toevallig een ander badhotelletje met de geldelijke ondergang wordt bedreigd. Huis ter Duin! Here He Comes!