Dat Koerhuis van de vorige aflevering blijkt een stevige brug te bouwen naar de ontstaansgeschiedenis van ons Noordwijkse Badhotel. Om maar eens bij het begin te beginnen; we reizen af naar Wijk aan Zee en gaan daar genieten van een stoer stukje particuliere ondernemingsgeest! " De rashoenderfokkerij en konijnenteelt, waarvoor door den heer Willy Tappenbeck een uitgestrekt terrein is ingericht, strekt daarvoor ten bewijze, evenals de aanbouw van villa's en meer bescheiden woningen, welke de zuidzijde van het dorp tot een meer voornaam kwartier zullen stempelen. Aan liefhebberij ontbreekt het blijkbaar niet; want een perceel grond van duizend vierk. meter, dat anderhalf jaar geleden voor nog geen tweehonderd gulden werd verkocht, bracht dezer dagen in openbare veiling drieën-twintig honderd op. De hoofdzaak intussen is, dat de pogingen, om een nieuw Noordzeebad te stichten, aanvankelijk naar wens slagen. Ons land begint zodoende langzamerhand ook voordeel te plukken van de dichte vluchten trekvogels, die tot dusver bij voorkeur elders neerstreken, en de landgenoot, die ontspanning van den arbeid of herstel van krachten zoekt, behoeft zijn blik niet over de grenzen te richten." uit Algemeen Handelsblad, 15-04-1882.
Het zat er aan te komen: groot terrein, nieuwe weg. Beter voor die kippen en konijnen. De nieuwe weg is feestelijk geopend, een gevalletje van illegaal verleggen van het voetpad wordt door de rechter met de mantel der liefde bedekt, een badhotelletje wordt aanbesteed en dan: een stralende toekomst gloort aan de horizon, maar dan, plotseling, hup langs het strand verdwijnt H. Tappenbeck naar Noordwijk alsof hij het hazenpad heeft gekozen - waar net op dat moment toevallig een ander badhotelletje met de geldelijke ondergang wordt bedreigd. Huis ter Duin! Here He Comes!
