In een ver, diep en donker bos woonde eens een boze bouwer die het plan had een groot aantal boomhutten te bouwen, hij maakte een tekeningetje en noemde zijn plan 'Boschflat'. Maar nergens in zijn diepe donkere bos was plek om het plan uit te voeren, dus vroeg hij eens rond in de omgeving en vond in een klein dorpje vlak bij de zee een tweetal wethouders annex makelaars die wel belangstelling toonden voor zijn plannetje. Ze gingen direct aan de slag en boden de luxe flats aan vanaf het leuke tekeningetje, wel voor aardige bedragjes. Kopers genoeg. Maar het eindresultaat was een beetje minder luxe als verwacht en de nieuwe eigenaren begonnen te morren. 'Er is geknoeid bij de bouw',lelijke woorden vielen er over en weer. De een voelde zich bedrogen en de ander voelde zich gegriefd. Men besloot de raad in te roepen van de Opper-Bos-Bestuurder, kabouter rijdende rechter, die direct kwam aangesnord op zijn speedy beukenoot. Zijn uitspraak bleek als bindend aanvaard te worden door alle partijen en zo leefden zij allen nog lang en gelukkig onder het lieflijke schijnsel van de Vuurtorenlicht.
