Je mag echt wel spreken van een loyale werkgever bij café het Vuurschip, de man verdedigt zijn goede werknemer met vuur en vlam! Zo zie je ze niet veel meer tegens-woordig! Maar om het nu eens over een andere boeg van het Vuurschip te gooien....weet u dat ik daar achter die twee zolderraampjes wel eens heb gelogeerd. Bij mijn tante. Wist u zeker nog niet. Het zoldertje kraakte en je mocht alleen maar op de grote balken lopen en vooral niet van het veldbed komen en zoet gaan slapen, want anders zakte je door de vloer en viel je boven op het biljart in het café. Zou er vlug nog eens moeten gaan kijken vóór het wordt afgebroken binnenkort.
Het café gelegen aan de voet van de watertoren: voor de zeer dorstigen onder U!