In het tijdschrift "De Kunst" treft u de Tiller Girls......een oorspronkelijk uit 70 jongedames bestaande cabaret-show-dansgroep van jeugdige schoonheden die in Manchester een opleiding tot revue girl volgden bij John Tiller in het begin van de vorige eeuw. Vervolgens showden zij hun talenten op beroemde podia in Europa in Londen en in Parijs bij de Folies Bergeres. Met in later jaren wat kleinere groepen naar kleinere plaatsen zoals Den Haag in Scala ter ondersteuning van o.a. Louis Davids, Siem Nieuwenhuizen, Henriëtte Davids, Joh. Heesters, Willy Luers, Mimi Boesnach, Aug. Kiel en vele anderen in "Bouwmeesters-Super Revue Duizend en één lach" met in hun vrije uurtjes een uitstapje naar Noordwijk. Zijn het nu de echte Tiller Girls of niet.....een issue dient zich aan......keest u het maar zelf:
"De Tiller Girls, In „De Telegraaf" heeft kollega Weremeus B u n i n g, bij zijne bespreking van de Parijsche revues, de veronderstelling gemaakt: dat de Tiller Girls, die sedert 1 Mei in het Scala-Theater te s’ Gravenhage optreden in Bouwmeester’s revue „Duizend-en-Eén Lach", niet de echte Londonsche Tiller Girls zijn, doch een troepje danseressen dat zich slechts als zoodanig uitgeeft. De heer Bouwmeester heeft dat in een uitvoerig antwoord in „De Telegraaf" nadrukkelijk tegengesproken en geargumenteerd dat deze „Girls" regelrechte leerlingen waren der beroemde Londonsche school. Wij zijn nog eens op nader onderzoek uitgegaan en wij hebben van miss Phyllis Gibson, „captain" van het ensemble-van-
twaalf, de volgende bizonderheden gehoord omtrent hare school.
Miss Gibson verklaarde dat al hare meisjes woedend waren toen zij hoorden van de beschuldiging van kollega B u n i n g.— „ Wij zijn allen op ons dertiende of veertiende jaar begonnen bij mr. L a w r e n c e Tiller en zijne echtgenoote, en wij hebben allen geleerd bij miss Emmie Boyle en miss Dorothy Ward, die, evenals mrs. Tiller, leeraressen zijn aan de school. Miss Hoyle en miss Ward zijn aangewezen om bepaalde troepen, zoodra zij geformeerd zijn, op te leiden; en als wij een jaar gestudeerd hebben gaan wijalsLawrence Tillers Juveniles naar de Engelsche pantomimes.
Wij teekenen een kontrakt voor een bepaald aantal jaren, de opleiding inbegrepen, en worden dan gesalariëerd. En naardien er aanvrage js, in London of in provincie-theaters, soms ook naar het buitenland, worden wij als „troep" daar heen gedirigeerd.„Wij zijn verplicht te gaan waar mr. Tiller ons zendt, en meestal weten wij niet waar wij van het ééne naar het andere theater heen gaan. En naardien wij groeien, van ons veertiende jaar af, worden wij. . . gesorteerd. . . naar grootte, zoodat er soms plotseling, na een engagement, een paar meisjes, omdat zij te groot zijn geworden, van de eene stad naar de andere worden gezonden, die dan door andere, kleinere, worden vervangen.
Zoo hebben wij troepen, waarvan de meisjes alle even groot zijn, en troepen die langzaam van klein tot groot oploopen, zooals mijn troep, die nu hier in Scala werkt. „Ik ben als. . . captain. . . aangesteld en draag de verantwoordelijkheid: voor de meisjes, voor de repetities, voor het optreden, voor de betaling. Er wordt eiken dag gerepeteerd, steeds nieuwe dansen worden ingestudeerd, want als ons engagement hier is afgeloopen gaan wij naar London: om op te treden in de... tweede editie... van de door London... ik geloof: Palladium Theatre. .. aangekochte Parijsche revue van de Folies Bergères. „Dat zal
den 19den Juli zijn, want de revue hier in Scala is tot 18 Juli geprolongeerd. „Van onze meisjes — er zijn over de heele wereld ongeveer tweehonderd Tiller Girls verspreid; óók in Amerika zijn zij — hebben er zes in de revue van het casino ae fans te farijs gedanst ; vier dansten in een New-Yorksche pantomime gedurende anderhalf jaar: alle waren in Dresden. Wij hebben allen gedanst in London-shows: Palladium, Hippodrome en in de voornaamste provincietheaters.„Als wij, nog jong, in de Britsche provincie dansen, moet ons onderwijs doorgaan. De Tiller School heeft haar eigen leeraren voor gewoon lager onderwijs; en ‘s avonds, van half zes tot half acht, zijn onze danslessen. Maar in de provincie zaten wij overdag in school en ‘s avonds dansten wij in de theaters. . .
Nu rusten wij uit, dansen wij alleen ‘s avonds, en genieten wij overdag van Scheveningen, Noordwijk, het Vredespaleis of de musea. „Den Haag is een mooie stad, maar stil....Misschien komen wij met September naar Amsterdam. Dan willen wij wèl met mr. Buning kennismaken we zijn niet bang! Want wij zijn de echte, onvervalschte Tiller Girls....!" Zóó sprak miss Phyllis Gibson, de captain."
