Kijk eens hoe een vrolijke zomerdag er een honderd jaar geleden uitzag. In smetteloos wit geklede dames fietsen weg bij pension Opduin zoals de nieuwe naam luidt sinds het een aantal jaren geleden als Pension Noordwijk failliet werd verklaard.
Opduin in wat minder goede staat dan hier afgebeeld is nog altijd te bewonderen, Heeft nu zelfs tot buurman dé sterspeler van Rotterdam Feyenoord gekregen: ons aller Dirk Kuyt.......feest voor de badplaats dus.......we zullen zuinig op ze zijn......
Terublik op de geschiedenis van Pension Noordwijk uit voorgaande afleveringen:
"Ach met die mijnheer Doncker en zijn Pension Noordwijk dat loopt niet goed af in 1915, kijkt u maar. Maar het gebouw staat er nog wel, dat hele bejaarde en sleetse pension Noordwijk. U las dat al op 17 februari 2009 in uw voortvarende rubriek Noordwijks Huizen. Ga er dit jaar nog even langs. Gebouwen zijn eerder verdwenen dan u denkt! U bent er toch in de buurt voor een sapje bij "The Lodge", lees vandaag in het oude jaar nog even over de verloren tragiek van het pensionbedrijf van de Heer Doncker en weet zeker dat het in het jaar 2015 niet meer zal gebeuren. Happy Oliebollen festijn en rustig aan met de champagne, zie u hier weer in 2015........fijn u gesproken te hebben.........proost!
Het zijn donkere dagen voor hotelhouder D. Doncker, Nieuwe Kerkstraat 61 te Rotterdam, tevens exploiterende Hotel-Pension Noordwijk te Noordwijk. Hij kan het niet bolwerken en is per 15 september 1915 failliet verklaard. Jammer voor de man maar het hotel-pension vindt gelukkig een nieuwe exploitant die het bedrijf onder de naam 'Pension Opduin' voortzet."
Maar in 1913 komt er een noodlottig einde aan het bestaan van Pension Doncker, het brand tot aan de grond toe af, leest u zelf het verslag van een brandbluspartij met een tekort aan bluswater, het volgt hieronder:
zondag 20 november 2011
Pension Opduin, Deftig Pension
In een deftig Pension te Noordwijk aan Zee worden voor dadelijk gevraagd: een bekwame nood-hulp kookster, twee nette 2e meisjes. Muts dragen vereiste. Het personeel wordt verder uitgebreid met een derde 2e meisje die naast het dragen van een muts, ook nog eens goed moet kunnen tafeldienen en zelfstandig werken. Daarnaast moet er nog een flink meisje komen voor alle voorkomende werkzaamheden. Als dan de weduwe Mevrouw E. Brandsma-Ledeboer ook nog eens haar portemonnaie inhoudende 22 gulden verliest in de grote stad Leiden is het gedaan met het bestaan. Op 25 maart 1932 gaat het deftige pension Opduin voorgoed op slot. Al eerder was het Pension bij gebrek aan fondsen ten onder gegaan: in 1915 als het Pension Noordwijk.
