maandag 17 maart 2014

Zielsgelukkig

Een mooie jonge vrouw.....  is de inzet van deze aflevering van blog Noordwijkse Huizen.......wie zou er niet met haar in de trein willen stappen.....veel Nederlanders kunnen de verleiding dan ook niet weer staan en volgen in het spoor van Nick en Simon haar lokroep voor een dagje gratis reizen met de NS. Het blijkt een feestdag. De zon schijnt warm door de ruit van de vol beladen coupé, er heerst een beetje een schoolreisjes stemming. Vershoudfolie en krentenbollen, pakjes frisdrank, snoepjes en dropjes  verschijnen en verdwijnen van tassen naar handen. Monden vullen zich met spijzen en gelach, gepraat over de doelen die aan de reis gesteld worden, museumbezoek scoort hoog. Zo niet de Huizen. Gewoon op bezoek bij broerlief in het nog zonniger zuiden. De drukte in de trein neemt met de afstand af, na een uurtje of anderhalf rest nog één enkel stel in de eerst overbeladen tweede klasse coupé. De reis is een tocht van weerzien met oude gebouwen, nieuwbouw vult de ruimten tussen de elkaar overlappende steden....wel badend in zonneschijn  en gesierd met pril groen blad en teer rose en witte bloesems van de bomen met af en toe het brandend geel van een forsythiastruik, de wereld lijkt een lentefeest. Het gezin dat als voorlaatste uitstapt vergeet het winterjasje van hun tiener-dochter mee te nemen maar dat wordt door de behulpzame medereiziger nagebracht.....de plotselinge paniek brengt de stille coupé weer tot leven. Dan is de "bestemming bereikt", op het perron staat broer al klaar voor verder vervoer.



 Hij heeft nog wat boeken klaargelegd belooft hij, met Max Liebermann en heel veel Noordwijk - daar heeft ie papierstrookjes bijgedaan-, mag ik hebben kondigt hij aan. We zitten in de tuin,  drinken in een warm zonnetje iets gezelligs, eten een hapje, praten bij met vrouw en kinderen, kleinkinderen én achterkleinkinderen en genieten van het  weerzien. Dan is er weer het afscheid, knuffels en kussen en handen en groeten en dan terug met de trein. Alle passagiers lezen in " Een mooie jonge vrouw van Tommy Wieringa ", dat eindigt met  "Anesthesia Dolorosa". In schrille tegenstelling, eenmaal weer in de eigen veste, beamen we óns feest: Zielsgelukkig!