"Deze man, u kent hem zeker nog niet, geeft in 1915 een "coole"impressie van de badplaats Noordwijk .... een onderkoelde schets van het vermakelijk leven van de badgast in het meest elegante zeebad van Holland. Wie de man is? Het duurde uw noordwijksevilla even voor al zijn pseudoniemen gevonden waren, maar het was de moeite waard oprecht een man naar mijn hart.
Dr. Pieter Endt, geboren 13 april 1883 te Wageningen en overleden te Haarlem 21 juni 1936, bekend onder de pseudoniemen Ed. Coenraads en Herman Fairfax. "
Zo begint de blogaflevering aan u vertoond precies een jaar geleden. Ik ben blij dat ik hem WEER zie, was een beetje onder de indruk verleden jaar van al zijn geschriften en prestaties....maar toen: Vergeten. Helemaal nooit meer aan gedacht. Mocht het u ook zo zijn vergaan, dan hier de oplossing van dat probleem.....u mag in de HERHALING! Lees en verwonder!
"Nog op betrekkelijk jonge leeftijd is dr. Piet Endt overleden. Hij was tot voor kort directeur van de Wereldbibliotheek. Om gezondheidsredenen moest hij deze functie neerleggen. Hij studeerde in Zurich en was leraar in Enschede en Leiden aan een HBS. Piet Endt wijdde zich eerst onder de naam van Ed. Coenraads aan het cabaret. Onder deze naam schreef hij twee romans, waarvan „De Fakkeldragers" de beste is. Dit boek behandelde episodes uit de Duitse revolutie na de oorlog. Hij was ook korte tijd lid van de niet meer bestaande „partij" van KolthcK, de S.P. Hoe hij juist daarin verzeild raakte was voor zijn vele vrienden een raadsel. In zijn latere jaren bemoeide hij zich niet meer met de politiek, totdat Hitler in Duitsland aan de macht kwam.Vanaf die tijd kon men steeds een beroep op hem loen, indien het de strijd betrof tegen het fascisme.
De Telegraaf 21-08-19 ROMMELKRUYDT. NOORDWIJK AAN ZEE. Een onzer lezers schrijft ons: Er is maar één badplaats, die rustig en toch werelds is: en dat is onze badplaats, Noordwijk aan Zee. Het is er geen grote kermis der absolute ijdelheid zoals Scheveningen , en het is er geen rommelkermis als in Zand voort. Wij zijn Ingetogen en chic; er komen geen snode. wufte vrouwen en er zijn geen heimelijke speel holen, noch lonken, noch spelonken. Neen, er komen vooral families, achtenswaardige families. De uwe, de mijne,….., enfin, u begrijpt me. Eigenlik is Noordwijk dus allervreselikst Hollands. En dat zou het ook wel zijn, — als het niet zo Duits was. Onze badplaats is jaar in-in jaar-uit Duits; vroeger zeiden we .Moffrikaans maar dat woord wordt tans door angstvallige neutraliteit gebannen. Jaar-in jaar-uit Duits… badseizoen 1915 uitgezonderd. Vooral de Zuidkant is Duits. De strandboulevard loopt namelik op een bepaald punt dood, morsdood, op een soortement vaste burcht: een ijselik grauw massaal bonkig pseudo-fort, dat villa “See-Hurst" (U proeft ’t al) heet, en onbewoonbaar verklaard is. Achter die villa: het „Huis ter Duin", het grote hotel, waar Herr Wilhelm Tappenbeck de lakens uitdeelt, — of liever laatt uitdelen. Dat “Huis ter Duin" is natuurlijk nog tien maal zo “massenhaft” als villa „Seehurst" en het is dan ook geen misrekening als we staande houden dat de Strand-boulevard op dit gewichtige punt elfvoudig doodloopt. Wil men nu toch verder Zuidwaarts, dan slaat men rechtsaf en neemt ons brede, heerlijke strand of gaat links het villadorp door. Op beide manieren komt daar waar men niet komen wil - op de Zuid-boulevard, — en daar wordt ‘t pas goed Germaans! En daar is het dan ook in ‘t badseisoen 1915 vrij stil; terwijl aan de Noordkant Holland zijn beste beentje voorzet en menige duit In het Noordwijkse zakje doet, Aan die Noordzij verheft zich o.a. het Palace-Hotel; duur, degelik en o zo fatsoenlik! Met een terras aan de overzij van de boulevard, waar nooit één van de aldaar logerende Markiezen of gravinnen gaat zitten, uit louter vrees voor ’n dagjesmens te worden aangezien. Want de oppervlakkige voorbijganger ziet niet of hij met het terras van “Palace" of met dat van “Oranje" te maken heeft, en in het laatste komen wel dagjesmens. Voor een “dagjesmens “te worden aangezien, is voor een Palace-badgast — en trouwens voor …iedereen nietwaar? — de allergrootste schande, die schepsel overkomen kan. Het staat ongeveer gelijk met een insolvent-verklaring- - De dagjesmens— de man! — draagt eer zwarte kazebol , zwarte jas, stijfwit boord, zwarte das. Het Dagjesmens- de vrouw — een sjouwige mantel; twee kinderen, een zuigeling en een zondagse hoedl De dagjesmensen zijn schaars in Noord wijk. Dat is goed voor hun, Zandvoort en bah: Katwijk. Niets voor ons. Bij ons komen families, waarvan iedere zoon en iedere dochter ziin eigen racket(merk Driva of Hercules) omdat hij of zij anders niet spelen kan… ! Gaat de familie niet naar het strand, waar ze veinzen Engelse Magazines te lezen en….(binnen de Hollandse grenzen wel te verstaan) flirten, — dan trekken ze naar deze tennisvelden, waar de Tappenbeckse.... netten innen worden door Pietje bijgenaamd -: “Sprotje heeft ‘n dienst". Daar worden dan de dèuce-games en , „love-Games" gespeeld ter geruststelling der wordt vervolgd
In het Noordwijk van het Verre Oosten treft men in Weltevreden het "Eiland van Geluk" , voor vijf gulden negentig....hoe mooi was dat.
Wordt vervolgd....kijk hier voor de tekst en meer illustraties......"
