Vóór 1922 moet de verplaatsing van het gebouw vanuit de zonovergoten duinen naar de plek in de schaduw van de RK.Kerk hebben plaatsgevonden. Wanneer precies? Vraag het mij niet. Vraag me ook niet wat de vereniging 'De Hanze' inhield. Ze waren met goede lectuur bezig, dat is zeker en als het geen nette onderneming was dan pleit dat zeker voor ze.
Ik schilder het Juvenaat nog even op met de kleuren van Liebermann. Krijg met die kleuren de impressie binnen van de weelde van de wereld van "The Jazz Age". The great Gatsby . Zo onvolprezen mooi beschreven in de woorden van F.S. Fitzgerald . Een kille wereld. Het roept mijn eigen kilte op. Ik voel de kou. Van toen, zo lang geleden. Natte sneeuw, snijdende oostenwind. De wandeling terug van het Kerkhof aan de Gooweg naar het Juvenaat. Koud. Stervens- en stervens koud. Bij de kolossale, gloeiend heet snorrende kachel keert langzaam het leven weer terug, in vingers, handen, voeten. Gevoel. Het Juvenaat. Mijn herinnering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten